पत्र

प्यारो साथी माया,
धेरै दिन पछीको मिठो सम्झना। जुम्लाको स्याउ भन्दा पनि मिठो। शायद यतिखेर जुम्ला, स्याउको बस्नाले हरर पारेर हीउँको पर्खाइमा होला। जुम्ला अनी जुम्लाको स्याउ र हीउँ अब मेरो सम्झनामा मात्र छ। जुम्लाको ति क्षणहरु एक पल्ट ताजा गर्न को लागि त्यहाँ आउन मन परेको त छ तर कहिले हो थाहा छैन।

औंलामा गन्दा जुम्ला छाडेको पनि १३ बर्षा भाईसकेछ तर हामीले बिताएको क्षणहरु सम्झदा हिजो मात्र जस्तो लाग्छ। तिमीलाई याद छ कि छैन तर मलाई तिम्रो घरमा बिताएको दिनहरु कहिले काहीं झल्झली याद आउँछ। मलाई तिम्रो घरमा जाने बाटो साह्रै डर लाग्थ्यो। मलाई तिम्रो घर खुब जान मन लाग्थ्यो तर त्यो तिम्रो घर तलको घुफा सम्झेर म जहिले पनि रोकिन्थे। मान्छेहरुले त्यहाँ भूत बस्छ भन्थे। उमेर सानै भएकोले होला मलाई साँचिकै त्यहाँ कालो भूत बसेको जस्तो लाग्थ्यो।

तिम्रो घरमा मौसम सम्बन्धी उपकरण हरु रहेछन्।मलाई त्यतिबेला ति उपकरण हरु के होलान् भनेर अचम्म लाग्थ्यो। अहिले सम्झँदा पो ति उपकरण हरु मसौम जाँच्ने उपकरण रहेछन्।हामी हावा लाग्ने ठाउँ मा भएको त्यो उपकरण मुनी बसेर कुराकानी गर्थ्यौ। हामी के बारे कुराकानी गर्थ्यौ त्यो त थाहा छैन तर म त्यो डाडु जस्तो घुमिरहेने उपकरण लाई के होला भनी सोचिराख्थे।
तिम्रो घरको बारेमा सम्झदाँ अरु कुराहरु पनि याद आउँछ। तिम्रो घरको भित्तामा थुप्रै भगवानहरुको फोटोहरु टाँसिएका हुन्थे। कुन भगवानको फोटोहरु थिए त्यो त याद छैन तर ति फोटोहरु ठुला ठुला थिए भन्ने चै राम्ररी सम्झिराखेको छु।तिम्रो घरको भन्सा पनि म कता कता सम्झन्छु। तिम्रो आमाले दिनु भएको जुम्ली रोटी अचार सँग खाएको पनि याद आँउछ।

तिमि र तिम्रो दाइ रबि, कहिले कही हाम्रो घर आएको पनि याद छ। हाम्रो घरमा भएको caram board हामी खेल्थ्यौ। म र मेरो दाइ दिन दिनै खेल्ने सँग तिमीहरु जहिल्यै हार्थ्यौ।
जुम्लामा हिउँमा खेलेको थुप्रै सम्झनाहरु छन् तर तिमी सँग हिउँमा खेलेको याद छैन। शायद तिमी आफ्नै घरमा खेल्थौ होला अनी म आफ्नै घरमा खेल्थे होला।
स्कुलमा हामी एउटै कक्षामा थियौ तर कक्षाको कुराहरु त्यती याद छैन। एउटा कुरा के याद छ भने हामी त्यो नयाँ खुलेको बोर्डइङ स्कुल लाई खुब उडाइदिन्थ्यौ।
'हाम्रो ३ कक्षामा पढाउने किताब त्यहाँ ४ कक्षामा पढाउँछ रे' हामी यस्तै भन्ने गर्थ्यौ।
जुम्लामा बस्दाको सम्झनाहरु थुप्रै छन्। तिमी सँग बिताएका सम्झनाहरु तिमीले चिट्ठी पठाउँदा धेरै याद आउँछ। लौ त अरु कुरा अर्को पत्रमा लेखौला। तिम्रो परिवारलाई हाम्रो परिवारको तर्फबाट धेरै धेरै सम्झना छ।

उही तिम्रो साथी
आरती

praying for grandfather

Dear God
I pray to u for my grandfather. He want's to live and wants to work more for well being of all. Don't take him so quickly. He is trying to stay with us. We need him.Plz Don't take him Plz Plz Plz.

Storing My Handwriting

I want to store my handwriting forever.So I am posting it today.I scanned it before one months but due to whatever reason,I couldn't post till today.Sometimes writing with ur own hand feel so great!!

खाना पकाउँदा

'cooking is a creative work and I am very poor at creative work' कार्यकर्म सन्चलिका मन्दिरा बेदिले मलाई खाना बनाउन आउँदैन भन्न नसकेर यस्तो घुमौरो जवाफ एक पल्ट दिएकी थिइन्। जे भए पनि खान पकाउनु सिर्जनात्मक काम नै हो। तर धेरै सिर्जनत्मक काम गर्‍यो भने पनि वाक्क लाग्ने रहेछ।

खाना पकाउनु पनि मेरो जीवनको एउटा भाग हो। ब्लगमा यस बारे लेख्नु पर्‍यो भनेर दुई, तीन दिन देखी सोचिरहेको थिए। त्यही भएर लेख्दै छु।

मैले खाना पकाउन थालेको म कक्षा ७ मा पढ्दा देखी जस्तो लाग्छ। यो ८ बर्षको अनुभवले म राम्रो कूक भईसकेजस्तो लाग्छ।

के के कसरी पकाउने भन्ने कुरा मेरो sixth sense ले थाहा पाउँछ। जस्तो नुन कती र कती बेला हल्ने, मेथी कती पट्काउने, मसला के मा कती हाल्ने आदी आदी ।जती धेरै पल्ट खाना पाकयो तेती धेरै पकाउने बारे थाहा हुँदो रहेछ।
जाँच को बेला आमाले खाना पकाउनु हुन्थ्यो र मलाई खाना पकाउने बानिले गर्दा होला कहिले जाँच सकिन्छ र खाना पकाउँ जस्तो लग्थ्यो र फेरी खाना पकाउन थालेपछी नुन कती हाले, लाग्छ कि लाग्दैन जस्तो लग्थ्यो।

घरमा मैले म कस्तो खाना पकाउँछु भनेर त सोधेको छैन तर मैले पकाएको अरुहरुलाई कस्तो लाग्छ अन्दज चै लगाउन सक्छु।खाना पकाउनु को outcome यही त हो। बुवालाई ८०% मनपर्छ। आमालाई ९०% मनपर्छ। आमाले भन्नु भएको ठुलो दाजुलाई मैले पकएको खाना एकदम मिठो लाग्छ रे। आशिश( सानो दाई) लाई ९५% मिठो लाग्छ र Akriti (बहिनि)लाई कस्तो पनि लाग्दैन।न मिठो न नमिठो।
खाना पकाउनु को सट्टा आरु केही गरेको भए म त्यो कुरा म कती perfect हुन्थे होला। तर खाना त पकाउनु नै पर्छ किनकी जिउन को लागि खाना खानै पर्छ।

Documentary Film Festival

Today is the last day of Kathmandu International Mountain Film Festival. It was started in Friday 7 Dec. I couldn't go to see any movies this time becoz of tight schedule on my holiday. But I watched 'Chulo, Choli Ra Banduk' last year.

I missed two great events this year. Kimff is one and the other is 'Brihat Pustak Pradarsani'.

The news and article in paper about these, make me feel more regretting.But I am happy with Film South Asia. I watched as many film as possible. I watched 5 documentaries.

Yesterday there was an interview of President of Kimff and he said that there is a certain group of young people who are interested in documentaries and to me, its a good news becoz documentary is taking a good market.

Birthday Celebration

We celebrated Akriti's birthday yesterday.She blew a candle which was accompanied by sliced cake.All gave her gift before she blew candle but it was only me who gifted her after blowing candle.we(especially me with loud voice) sang 'Happy Birthday to you' while she was blowing candle.

We enjoy such small celebrations so much at our home. We even make father to blow candle in his birthday.Although its a western culture of blowing candle and eating cakes in birthdays, we celebrate it becoz we don't want to miss such small happiness in our family.Celebrating such birthdays fill a kind of warmness within a family.

So what are u wating for?Go ahead to celebrate ur and ur family's birthday!!